Komunikat
Informujemy, iż w dniu 17 listopada w kościele Serca Pana Jezusa w Stuttgarcie w Niemczech, Ks. Piotr Włoczyk odprawi mszę św. za duszę śp. Dariusza Przyłasa. Ze względu na pandemię prosimy o duchową łączność w modlitwie.
Informujemy, iż w dniu 17 listopada w kościele Serca Pana Jezusa w Stuttgarcie w Niemczech, Ks. Piotr Włoczyk odprawi mszę św. za duszę śp. Dariusza Przyłasa. Ze względu na pandemię prosimy o duchową łączność w modlitwie.
Pan Darek Przyłas odszedł do domu Pana dzisiaj rano, 10 listopada 2020 roku. Był wśród założycieli Zespołu Szkół im. Edyty Stein Katolickiego Stowarzyszenia Wychowawców, którego wielokrotnie wybierano Prezesem Zarządu Głównego. Został także wybrany na pierwszego dyrektora szkoły Edyty Stein w Lublińcu. Od młodości zaangażowany w kształtowanie charakterów polskiej młodzieży, czy to jako działacz harcerski, katecheta i wychowawca. Był także doradcą metodycznym d/s katechezy w Diecezji Gliwickiej i wizytatorem rejonowym. Parafianie od św. Stanisława Kostki w Lublińcu poznali Go także jako Nadzwyczajnego Szafarza Komunii Świętej, a członkowie i sympatycy św. Teresy Benedykty od Krzyża – Edyty Stein jako serdecznego przyjaciela na drodze Jej śladami, zawsze otwartego i chętnego do współpracy przy popularyzacji tej postaci. Inicjator wielu przedsięwzięć, których celem było zapoznanie lublinieckiego środowiska, mieszkańców i uczniów, z ideałami Świętej Patronki Miasta, Parafii, Towarzystwa i Zespołu Szkół Lublińca. Niechaj Pan za poręczeniem Św. Patronki przyjmie Go do grona sprawiedliwych.
Pamięci Darka Przyłasa
Znalazłeś drogę do Pana
Krętą skalistą i krótką
Nie była różami usłana
Dzieci nie płaczcie i żono
Dziś stoi przed Pana tronem
Abrahamowe go czeka łono
Jeszcze się kiedyś spotkamy
Edyta nas poprowadzi
Otworzy niebieskie bramy
Nadzieja w mym sercu gości
Na Słowu Pana ma Wiara
Hołd składam Jego Miłości
S.H.Bechcicki
„Cuda, cuda ogłaszają”
Rok Eucharystii
data |
tematyka |
odpowiedzialny |
16 stycznia |
Spotkanie Noworoczne, Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan |
W. Bromer M. Banduch |
20 luty |
Cud – a co to takiego ? |
S. Bechcicki |
19 marca |
Cuda eucharystyczne z terenu Polski |
T. Luterek |
16 kwietnia |
Cuda eucharystyczne na świecie |
E. Przebieracz |
21 maja |
Jan Paweł II Wielki i cuda |
A. Pawełczyk |
18 czerwca |
Stefan Kardynał Wyszyński i cuda |
niespodzianka |
lipiec |
– |
– |
sierpień |
– |
– |
17 września |
Cud nad Wisłą i inne cuda bitewne |
W. Bromer |
15 października |
Edyta Stein i cud eucharystii |
M. Banduch |
19 listopada |
Teologia cudu |
ks. A. Zając |
17 grudnia |
Cuda w życiu świętych |
D. Przyłas |
“Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi,
ciemna noc w jasnościach promienistych brodzi.
Aniołowie się radują
pod niebiosy wyśpiewują:
“Gloria, gloria, gloria in excelsis deo”
Spokojnych, błogosławionych Świąt oraz wielu łask bożych w nadchodzącym Nowym Roku
życzą zarząd i sympatycy TES o/Lubliniec
20 września odbyło się kolejne zebranie członków i sympatyków lublinieckiego oddziału Towarzystwa im. Edyty Stein. Referat pt. “Umiłowanie mądrości przez Edytę Stein” przedstawił zebranym Leon Tobor.
Tekst wykładu: Umiłowanie mądrości przez Edytę Stein
Co to jest mądrość? A co umiłowanie mądrości?
„Od pierwszych dni życia wiedziałam, że o wiele ważniejszym jest być dobrym niż mądrym. (Edyta Stein)
Jan Paweł II w trakcie beatyfikacji Edyty Stein w dniu 1 maja 1987 roku w Kolonii powiedział: „pozdrawiamy z głęboką czcią i ze świętą radością córkę narodu żydowskiego bogatą w mądrość i męstwo”.
Mądrość w najwęższym znaczeniu to umiejętność podejmowania uzasadnionych decyzji, które w dłuższej perspektywie przynoszą pozytywne rezultaty. W innym ujęciu można powiedzieć, że mądrość to umiejętność praktycznego wykorzystywania posiadanej wiedzy i doświadczenia. W tym sensie można np. mówić o mądrości nauczyciela, który wykorzystując swoją wiedzę pedagogiczną radzi sobie z kształceniem niesfornego ucznia, czy mądrości szefowej, która w oparciu o posiadaną wiedzę fachową i praktyczną znajomość stosunków międzyludzkich skutecznie zarządza wieloosobowym personelem.
Kilka faktów z życia św. Edyty Stein, które świadczą o jej mądrości.
Siostra Teresa Renata od Ducha św. opisuje:
„Straszny dzień lało jak z cebra. Desperacka decyzja Edytki – Nie mogę iść do przedszkola, bo moje buciki zbytnio się pobrudzą…”
„Edyta Stein jest zdolnym i pobudzonym umysłowo dzieckiem – bardzo chętne chce pójść do szkoły”.
Edyta ma 6 lat gdy idzie do szkoły, po pół roku jest najlepszą z uczennic. Jej zalety to pilność i żelazna wola, zawsze dobra koleżanka i gotowa służyć pomocą. Mając 13 lat przerywa naukę i wyjeżdża do najstarszej siostry w Hamburgu. Po powrocie do Wrocławia uczęszcza do gimnazjum. Przewyższa swoimi umiejętnościami i wiadomościami inne zdolne koleżanki. Zawsze pilna a nie zarozumiała, cicha. Odznaczała się wielką skromnością, co nie jest cechą Żydów.
Dyrektor szkoły robiąc aluzję do jej nazwiska powiedział: „Uderz w kamień, a wytryśnie mądrość”. Tymi słowami scharakteryzował zdolności młodej Edyty Stein.
Czyta „Żywot” świętej Teresy od Jezusa. Treść książki urzeka ją i kładzie kres jej długiemu szukaniu prawdziwej wiary. „To jest prawda”. Edyta Stein odnalazła fenomen możliwości zjednoczenia duszy ludzkiej z Bogiem.
Przez cztery semestry studiowała na uniwersytecie wrocławskim, następnie w Getyndze, stwierdzając że, jest rajem dla filozofów lecz także dla matematyków. Tu poznaje Edmunda Husserla, filozofa, który staje się jej mistrzem „duchowym” – jemu też zawdzięcza początek swej badawczej drogi. A dzięki pasji poznawczej, niezwykłym cechom osobowości i pokorze podejmuje samodzielny rozwój względem tajemnicy – dotarcie do Nowej, Niewidzialnej Rzeczywistości. Jej koncepcja różni się od mistrza Husserla. Pisze rozprawę doktorska „O zagadnieniu wczucia”. Edyta Stein rozszerza metodę wczucia również na poznanie Boga i zapytuje: „Czy jest możliwe wczucie w Boga?”. Wydaje inne dzieła filozoficzne i wyraźnie mówi o trudzie wyboru drogi i przemianie. O nich to właśnie pisze pod silnym wpływem dzieła świętej Teresy z Avila pt. „Twierdza duchowa”.
Dla Edyty Stein filozofia jest drogą, co oznacza, że dla filozofa poszukiwanie prawdy staje się najważniejszym celem jego refleksji i życia. Ten styl filozofowania zaprowadził E. Stein do odnalezienia Boga, który jest Prawdą Najwyższą. Krzyż jest kwintesencją dociekań filozoficznych Edyty Stein. Edyta Stein chodziła w Świetle, Prawdzie i Miłości. Stworzyła swą filozofią i egzystencją wzór mistyki codzienności, która jednoczy rozum z wiarą, widzialne z niewidzialnym, istotę kobiety i mężczyzny w człowieczeństwie, człowieka z Bogiem, powszedniość z codziennością.
Wracając do codzienności życia Edyty Stein i jej autobiografii, czyli do domu rodzinnego, warto przytoczyć maksymę Mamy Edyty Stein „chcieć to móc i „gdy się człowiek do czegoś zabiera, to dobry Bóg wspomoże”. Czyż to nie jest prosta mądrość i zawierzenie Bogu?
Znała łacinę, język grecki, hebrajski, francuski i hiszpański. Była wykładowczynią w składzie grona profesorów Niemieckiego Instytutu Pedagogiki Naukowej. Posiadała niezwykłą zdolność rozumienia cudzych myśli, wczucia się w innych, do czego dochodzi jej autentyczność, radość z działania, co bardzo ułatwia kontakt z ludźmi. W jej przekładach i tłumaczeniach (np. tłumaczyła z łaciny św. Tomasza z Akwinu) ujawnia się nie tylko wielka wiedza, ale i talent literacki czy zdolności językowe. Ćwiczeniami Ignacjańskimi – zainteresowała się jako psycholog stwierdzając, że nie można ich tylko czytać, ale należy wprowadzić w życie.
Jej szczególna odmiana feminizmu jest oryginalna, pokrzepiająca i zawiera mądrość, z której mogą korzystać także dzisiejsze kobiety. Nie jest łatwo ją sklasyfikować – tak samo ona nie oczekiwała, że inne kobiety dopasują się do konkretnych etykiet. Wyjaśniała za to wyjątkowy i niezastąpiony dar ich istnienia na tym świecie.
„Spoglądam na sugestywną fotografię Edyty z jej mądrymi oczyma, w których czasem dostrzegam jakby cień uśmiechu” Żydówka wychowana w tradycji ojców – wybrała Ewangelię, ale nie odrzuciła własnych korzeni.
Edyta Stein to niezwykle oryginalna osobowość kobiety, o której powiedziano, że była największą kobietą minionego stulecia.
Wykład wygłoszony na spotkaniu Towarzystwa im. Edyty Stein w Lublińcu 20.09.2018 r. przez Pana Leona Tobor